Erkhme et Selenge, deux citadins, échangent temporairement Oulan-Bator contre une cabane dans les forêts sauvages de Mongolie. Selenge est du genre sensible avec une âme d’artiste, et l’agitation de la ville a tôt fait d’étouffer ses sens affûtés. C’est pourquoi son mari Erkhme a décidé que le calme et la tranquillité de la campagne lui feraient le plus grand bien. Sympa, le mari, quoiqu’un peu totalitaire. Par exemple, il lui sert de la soupe maison mais l’oblige à avaler des pilules – supposées être des tranquillisants pour calmer ses nerfs – en même temps que la soupe. Elle a également des ecchymoses suspectes sur le corps et, la nuit, elle fait des cauchemars particulièrement corsés avec son roudoudou d’amour de mari systématiquement dans le rôle principal. Et maintenant, elle se retrouve seule avec lui dans une cabane en pleine nature ? Enfin, pas tout à fait seule. Il y a un voisin, et heureusement, c’est le type amical et curieux qui aime s’asseoir sur son porche pour observer les nouveaux habitants de la maison voisine. Et il n’aime pas ce qu’il voit… Avant d’opter pour le fauteuil de réalisateur, Bataar Batsukh a été directeur de la photographie sur plusieurs films d’action mongols et il est clair qu’il a transposé toute son expérience – ainsi que son amour pour Darren Aronofsky, à qui il dédie ce film – dans son premier long métrage. ABERRANCE est cinétique, visuellement saisissant et surtout original et incroyablement audacieux. Et ce n’est pas un hasard s’il a atterri dans la section Midnight de SXSW cette année…

Erkhme en Selenge ruilen Ulaanbaatar tijdelijk in voor een blokhut in de ongerepte Mongoolse bossen. Selenge is namelijk het gevoelige artistieke type en de drukte van de stad kan haar fijnbesnaarde zintuigen al snel overweldigen. Een uitje naar het platteland leek haar echtgenoot Erkhme ideaal om haar batterijtjes terug op te laden. Een erg lieve man, die Erkhme, maar wel een tikkeltje autoritair. Zo maakt hij haar altijd een kommetje soep, maar verplicht hij haar wel om er een pilletje – om te kalmeren, vermoeden we – bij te slikken. Ze heeft ook een paar louche blauwe plekken her en der op ‘r lichaam en ’s nachts heeft ze de meest intense nachtmerries over haar wederhelft. En nu is ze dus moederziel alleen met hem? Niet helemáál alleen. Er is ook nog een buur en godzijdank van het vriendelijke, nieuwsgierige type dat de nieuwkomers vanop veilige afstand graag observeert. En wat hij ziet, staat hem helemaal niet aan… Voordat Bataar Batsukh zijn regisseurspetje opzette, was hij DOP voor verschillende Mongoolse actiefilms. En die ervaring – samen met z’n liefde voor Daren Aronofsky, aan wie hij zijn film opdraagt – heeft hij duidelijk toegepast op zijn debuut. ABERRANCE is kinetisch, visueel verbluffend en vooral origineel. Zijn extreem divers stijlenpallet (een schilderachtig spel met licht, nacht, kleurenfilters, camerastandpunten, compositie, Steadicams die op acteurs gehesen worden, etc.) en de talrijke scenaristische twists overweldigden ál onze zintuigen. We weten nu dat je beter niet tot rust komt in een blokhut in de Mongoolse bossen…

City dwellers Erkhme and Selenge temporarily trade in Ulaanbaatar for a cabin in the pristine Mongolian woods. You see, Selenge is the sensitive, artistic type and the city’s hustle and bustle can quickly overwhelm her finely tuned senses. That’s why her loving husband Erkhme decided that the peace and quiet of the countryside might do her some good. He’s definitely the caring type, but he does have a bit of an authoritarian streak. For example, he serves her homemade soup but forces her to swallow pills – supposedly tranquillizers to calm her nerves – along with it. She’s also got some suspicious bruises on her body and at night she has some of the most vivid, THE SHINING-ish nightmares about her significant other. And now she’s all alone with him in a cabin in the wilderness? Well, not quite alone. There’s one neighbor and luckily, he’s the friendly, nosy type that likes to sit on his porch observing the new residents next door. And he does not like what he sees… Before opting for the director’s chair, Bataar Batsukh was a cinematographer on several Mongolian action flicks and it’s clear he carried all of his experience – as well as his love for Daren Aronofsky, to whom he dedicates this film – over to his first feature. ABERRANCE is kinetic, visually striking and above all original and daring. Its extremely diverse stylistic pallet (painterly strokes of lightning, breath-taking night scenes, color filters, unusual camera angles and compositions, Steadicam mounted onto characters as they fall, crash or fight, etc.) and numerous twists quickly overwhelmed all of our senses. But we know better now than to go calm our nerves in a cabin in the Mongolian woods…