Grandir dans les montagnes slovaques avec une mère tout aussi robuste a donné lieu à une enfance difficile. Demandez à Šarlota, qui a dû supporter les insultes et les coups de sa mère aussi longtemps qu’elle s’en souvienne. Mais, après la dispute de trop, elle sort en trombe et se barre, bien décidée à dire zbohom (pour les moins versés dans la langue slovaque, “au revoir”) à cette vie de merde. Malheureusement pour elle, sa petite sœur Tamara la suit et, dans la précipitation, se paie un vol plané assez définitif d’une falaise. Vingt ans plus tard et surtout après la mort de sa mère, Šarlota décide d’y retourner et de déterrer son passé. Mais comme vous le savez, creuser est difficile dans un sol montagneux et les réponses sont dures à obtenir, avec tous ces bouseux superstitieux qui sont aussi silencieux qu’une pierre. La ville vous gonfle ? Vous rêvez de nature, d’un retour aux sources sans pesticides et sans nitrites ? D’une ambiance bio-zen-folklo régionale et atypique ? Bienvenue dans monde mystérieux peuplé de serpents blancs qui scintillent au clair de lune et de fêtes païennes où l’on voit des corps nus danser devant les flammes (avec l’aide probablement de champignons bio- magiques). Mais aussi, un monde très vulnérable face à la violence de la société artificielle… Le deuxième long métrage de Tereza Nvotová mélange diverses influences (anciens mythes slaves, cinéma tchécoslovaque de la Nouvelle Vague, les contes de fées sombres et violents de del Toro) en une potion magique très singulière. Saurez-vous tomber sous le charme ?

Een ruige bergstreek en een al even onherbergzame moeder zijn geen goeie cocktail voor een geslaagde kindertijd. Vraag dat maar aan Šarlota, die heel haar leven lang al de volle lading krijgt van ‘r mams. Basta! Terwijl moederlief haar nog een laatste keer de huid vol scheldt, trekt zij de deur definitief achter zich toe, haar gedachten al ver weg van deze Slowaakse kutwouden. Haar zusje Tamara gaat haar nog achterna, maar in alle opwinding en verwarring dondert ze metersdiep een ravijn in… Haar levenloos lichaampje beneden is het laatste brandende beeld dat ze overhoudt van haar geboortedorp. Tot ze, twintig jaar later en na de dood van haar moeder, beslist terug te keren om in haar verleden te graven. Maar graven in de ondergrond van een berglandschap is ploeterwerk, zeker als iedereen zwijgt als een graf. Iedereen behalve Mira, een excentrieke herboriste die al eens graag gaat ‘maanbaden’ (“Da’s goed voor je maandstonden!”), met wie ze bevriend raakt. Er zijn echter weinig zaken die de bijgelovige dorpelingen minder weten te appreciëren dan twee vrouwen die zich willen losweken van conventies en tradities… Welkom in de wondere wereld der hekserij! Nee, niet het soort heks dat hoog vanop een bezemsteel naar babies gluurt om op te peuzelen (al gaan de dorpelingen hen ongetwijfeld niet als babysit vragen). Het soort dat zich innig verbonden voelt met de fauna en flora, en dat niet terugdeinst voor zo nu en dan wat champies en een naakt danspartijtje in het maanlicht. Het soort waar de vrome en viriele goegemeenschap niet al te tuk op is en liefst zo snel mogelijk met wortel en al uit de bodem rukt… Een film als een kronkelend pad doorheen een mysterieus bos, met enkele referentiepunten om ons te oriënteren (Tsjechoslowaakse New Wave-films, Tarkovsky, de donkere sprookjes van del Toro) maar het is toch vooral onbekend terrein waar Tereza Nvotová ons naartoe leidt. Iemand nog een champie?

Growing up in the Slovak mountains with an equally rugged mom makes for a rocky childhood. Just ask Šarlota, who has had to put up with her mother’s insults and punches for as long as she can remember. But now, in the midst of yet another fight, she storms out of the door and sets for the horizon, determined to say zbohom (for those of you less versed in the Slovak language, ‘goodbye’) to her old life of misery. But her little sis Tamara follows her out and, in her pursuit, trips and falls from a cliff. Her lifeless body below in the canyon is the last burning image Šarlota has of the place. Until, twenty years later and after her mother’s death, she decides to go back and dig up her past. But as you know, digging is tough in mountainous soil and answers hard to get when everyone in the village is as silent as a stone. Everyone except Mira, an offbeat herbalist prone to moonbathing (“It’s good for your period!”) with whom she strikes up an instant friendship. There are few things the superstitious villagers like less though than two women bonding and stirring up trouble… Welcome to a world of witchcraft, not the evil, baby-munching kind – though the villagers might tell you otherwise – but one of a greater connection to nature, the animals, elements and spirits that surround us. A mysterious world filled with white snakes glimmering in the moonlight and pagan parties with naked bodies dancin’ in front of the flame (and probably tripping on magic mushrooms). But also, a world that is very vulnerable against the violence of man-made society… Tereza Nvotová’s second feature mixes various influences (ancient Slavic myths, VALERIE AND HER WEEK OF WONDERS, del Toro’s branch of dark and violent fairytales) into a highly singular, magical potion. Will you fall under its spell?